У кыйовськых міністерствах
Велика робота -
Йде из юга на Вкрайину
Корела-хворота.

Косить косов люди бідных...
Но, й того йüв мало -
Вже вд корелы й началникы
Дагде поздыхали.

Много вкрайинськых панüв
Вдало ся забрати,
Кой корела пудыйшла
Пуд горы Карпаты.

Намагла ся йти за горы,
Раз, ци два - ай де там!-
Пüдткарпатя йсю корелу
Бє имунитетом.

Бо до раку, чумы, спіду,
Та й иного свинства
В Пüдкарпатю люде звыкли
Вд самого дїтинства.

Чиста вода, воздух чистый,
Рыба у потоцї
У послїдньый раз туй были
В сорок пятüм роцї.

В давні часы што сьме мали?! -
Чисті горы й рікы,
Чисту зимлю, чистых люди,
Ги слыза в Марікы!..

Давно была в нас краса,
Стерилнüсть дїтинська,
А типир в нас паскудота
Руська, ци - вкрайинська.

Бо вдколи совицькі власти
До нас завитали,
Рак, чума, корела, спід
Нас ни полишали.

Што майперво, та духовно
Всї сьме ковдошове.
А фізично - догде лабы
Вшыткы низдоровы.

Кобы датко в нас заміряв
Склад воды хімічный,
Нигда бы го вже ни лишив
Настрüй истеричный.

В єднüв ложцї по дисять грам
Спіду, чумы, раку,
А корелы в хлїбі й сырї
Сто перцентüв такый!

Вже так исьме позвыкали
До гüстцю й гертикы,
Што на бога нам ни треба
Ниякі патикы.

Рікы, ставкы повні мусту,
Розріженых трупüв...
Кить ся в водї дагде куплеш -
Ги в мнясному супі.

Ни пужайте нас з Кыйова
Корелов-заразов:
Щи як первый раз прийшли сьте,
Принесли сьте зразу.

Й типир квітне Пüдкарпатя,
Квітнуть наші села -
Май лїпше в них розцвітає
Чума та й корела.

Люде гынуть... Догнивавуть
Снїг, вода, отава...
Слава!.. Слава Украйинї!..
Лем - аццяка слава...